Cenaze Evleri Artık Misafir Evleri Gibi

Cenaze Evleri Artık Misafir Evleri Gibi! Sevgili okuyucularımız, bugün sizlerle son zamanlarda gözlemlemiş olduğum cenazelerde modernleşmiş ve benim açımdan absürt bulduğum bazı uygulamalardan bahsetmek istiyorum. Hazırsanız buyurun başlayalım.

Sevgili okuyucularımız, sevdiğim bir arkadaşım bana hayatta tek gerçeğin ölüm olduğunu söylemişti bir gün. Haklıydı da bu hayatın tek gerçekliği ölümdür. Hepimiz bu hayatta sevdiklerimizi ebedi hayata uğurluyor ve gönderiyoruz. Hepimiz arkalarından ağlıyor ve üzülüyoruz. Olmayışı, bir daha göremeyecek olmak hepimizi ister istemez üzüyor. Eminim ki hepinizin başından geçmiştir. Son zamanlarda ise cenazelerde gözlemlemiş olduğum ve asla bizim milletimize yakıştıramadığım birkaç uygulamayı sizlerle de paylaşmak istedim. Ölüm her ne kadar gerçek bir olgu olsa da insana, sevenlerine zor gelen bir olgudur.

Son zamanlar da özellikle cenaze evlerinde bir yemek kültürü oluşmuş durumda ki insanlar cenazesinin acısını bile yaşayamadan hemen gelen giden ne yiyecek derdine düşüveriyor. Önceden cenaze evlerine yemek gelirdi bunun sebebi ise cenaze evinin üzüntüden yemek yapma derdine düşmesinler diye komşular cenaze evine yemekler getirirdi ama şimdi bu durum değişmiş durumdadır. Cenazeni toprağa veriyorsun hemen arkasından kıymalı gibi hemen yemek yapma / yaptırma derdine düşürüyorlar. Maalesef ki insanımız da artık bazı görgü kuralları unutulmuş durumdadır. Baş sağlığına gelen komşuların hepsi yemek beklemektedir. Bu yüzden de cenaze sahipleri acılarını bile yaşayamadan yemek yedirme derdine düşüvermektedirler.

Hayatımızdaki Misafirler;

Hayatım boyunca görüp göreceğim en saçma uygulamalardan biridir. Gelen insanlar sırf yemek yiyebilmek için hatta uzun uzun oturuyor ve yemek yiyince kalkıp gidiyorlar. Yani kimse artık cenazenin acısını paylaşmak teselli etmek için değil sırf yemek yiyebilmek için gelip oturuyorlar. Bizler, bizlere ait olan o kadar çok değerler kaybettik ki şimdi de cenazelerde olan bu adeti edindik. İnsanımızda maalesef ki ayıp kavramı bile kalmamış durumda. Önceden cenaze evlerine her gelen durumu ve imkanı olan komşular yemekler yaparlardı ama şimdi bir hafta boyunca süren cenaze evlerinde sürekli öğle yemeği, akşam yemeği, çay gibi dertlere düşülüyor ve sürekli gelen komşulara yemekler yapılıyor. Yapılmadığı zaman ise ayıplanıyor ve kınanıyor sanki cenaze evinde bu yapılmak zorundaymış gibi. Diğer tuhaf bulduğum durum ise cenaze evlerine yemek getirenler eğer kendi cenazelerine yemek getirilmişse yemek getiriyorlar. Ya da yemek bekliyorlar.

Yani bir nevi bana yaptı ben de ona yapayım. Kimse burası cenaze evi ihtiyacı olur bu yüzden yemek ihtiyacı olur düşüncesi ile değil bildiğin düğünlerde altın takma olayı gibi cenaze evlerine yemek geliyor. Eğer hiçbir komşunuzun cenazesine yemek götürmezseniz artık sizlerin de cenaze evinize yemek gelmiyor. Cenaze evlerine yemek, o ev halkının acısını üzüntüsünü düşünerek yapılan bir durumken artık modernleşen kültürde bu durum çok farklı bir hal almış durumdadır.

Cenaze evine yemek göndermek sevap mı

Bu yüzden hiçbir cenaze evi artık acısını yaşayamıyor çünkü komşular ne der derdine düşüyorlar. Ateş hep düştüğü yeri yakıyor. Ama artık kimse bu atasözünün ne anlamını ne de manevi değerini anlayıp biliyorlar. Kimse kimsenin acısını paylaşamıyor ve teselli etmeye gelmiyor cenaze evlerine. Artık herkes yemek yemeğe, çay içmeye geliyor. Tabi bunu herkes diyerek genelliyorum içlerinde böyle olmayan kişiler de var onları tenzih ediyorum ama bir çoğu artık sırf bu yüzden geliyor ve gidiyor.

Sevgili okuyucularımız, bugün sizlerle cenaze evlerinde son zamanlarda modernleşmiş olan absürt adetlerin birkaçını paylaştım ve kendimce eleştirdim. Bu durum herkes için böyle mi bilemem ama en azından ben absürt ve saçma buluyorum. Cenaze evlerine misafirliğe gelinir gibi gelmek, yiyecek içecek beklemek benim için saçma bir adet olmuş durumundadır. Peki sizler bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz?

Sümeyye Nur Gündüz